นาปัวในหัวใจ
(เนื่องจากถูกมันเลือก)
เย็นวันนี้ เพื่อนบางคนอยากไปเที่ยวถ่ายภาพท้องนาหน้าฝน ช่วงปลายฝนต้นหนาว มันโทรมาถามก็เลยบอกไปหลายที่หลายแห่ง ตั้งแต่อีสานใต้ยันเหนือสุดประเทศไทย สุดท้ายมันเลือกที่นี่ เลือกดีด้วยดิ ก่อนวางสายบอกให้ผมส่งรูปให้ดูหน่อย ก็เลยบอกว่า “ดูใน khobjaithailand ละกัน เพื่อนคนอื่นจะได้ดูด้วย”
ในทุกๆ หน้าฝนหากได้มาเห็นคน เห็นนา เห็นน้ำ เห็นความงามของท้องทุ่ง ทุ่งที่เริ่มจากการไถหว่าน ปักดำ ตกรวง แล้วเก็บเกี่ยวในช่วงต้นฤดูหนาว จะก่อเกิดเป็นความสุขทางใจ เป็นความสุขที่จับต้องได้ งามง่าย โดนใจ สุขสงบ
ตลอดช่วงดังกล่าวเป็นช่วงของการเฝ้าดูและรอคอย วนเวียนอยู่อย่างนี้วันแล้ววันเล่า ไม่เคยเบื่อ
นาข้าวในบ้านเรามีหลากหลายอารมณ์ เนื่องจากมีความหลากหลายทางภูมิประเทศ นาแห่งหนึ่งที่ต้องค้อมคำนับยอมรับว่าสวยไม่แพ้ที่ใดในประเทศคือนาเมืองปัว จ.น่าน ปัวเป็นเมืองที่แปลกตรงที่มีที่ราบกว้างใหญ่ พื้นที่ราบทั้งหมดถูกโอบกอดด้วยขุนเขา บนที่ราบแห่งนั้นเป็นผืนนากว้างไกลสุดตา ลดหลั่นเล่นระดับงามระยับทั้งเช้าและเย็น ไปกี่ครั้งไม่เคยเบื่อ ปลายฝนต้นหนาวนี้ลองไปเยือนปัว นอนปัว เที่ยวปัว ส่วนจะรักปัวหรือไม่ลองถามใจดู เดี๋ยวก็รู้ ส่วนผมรักนาเมืองปัวไม่น้อยกว่านาเมืองปายครับ
อ.ปัว จ.น่าน
หมายเหตุ
– ปัวมีที่พักเก๋ๆ หลายระดับเริ่มตั้งแต่หลักร้อยไปถึงหลักพัน ปัวมีวัดสวยๆ หลายแห่ง เช่น วัดร้องแง มีจุดชมวิวมากมาย เช่น มุมมองจากวัดภูเก็ต, วัดบ้านก๋งหรือวัดศรีมงคล
– ปัวเป็นแหล่งผลิตเครื่องเงิน ชาวบ้านทำกันมาแต่โบราณ ปัจจุบันมีทั้งการผลิตจากโรงงานขนาดใหญ่และงานแบบบ้านๆ ใครชอบเครื่องเงินอย่าพลาด
*ในวันที่หัวใจร้องไห้เนื่องจากเหตุการณ์เศร้าสลดที่หนองบัวลำภู ไม่มีอะไรดีกว่าส่งกำลังใจไปให้ครอบครัวผู้สูญเสีย อาทิตย์หน้า khobjaithailand จะไปเยือนเมืองแห่งนี้ครับ
